"KTOŚ KOGO ZNAMY" - SHARI LAPENA

Z pewnością zauważyliście, że jak piszę o jakiejś książce to jednak jest to dość konkretny rodzaj literatury. Owszem – zdarzają się pojedyncze odstępstwa, ale u mnie raczej przeczytacie o kryminałach, thrillerach. To właśnie po ten rodzaj książek sięgam najczęściej i to one najczęściej wciągają mnie tak bardzo, że wręcz je pochłaniam. Chociaż..mam wrażenie, że kiedyś czytałam zdecydowanie więcej a teraz brak czasu i notoryczne zmęczenie, powodują, że po prostu nie mam na to siły. Czasami po prostu, gdy już leżę w łóżku, odcina mnie i „kontakt z rzeczywistością” łapie rano jak zadzwoni budzik. Muszę koniecznie wypracować sobie jakiś sposób na odpoczynek i relaks – w dzień! Znacie jakiś czarodziejski sposób? Totalne zmęczenie mnie dopada i mimo iż uwielbiam swój blog i pisanie, to mam wrażenie, że strasznie to ostatnio zaniedbuję i mam z tym ogromny problem, wyrzuty sumienia..Eh..mam nadzieję, że jakoś to się wszystko ułoży..

Wracając jednak do książek..To nie jest tak, że nie czytam w ogóle – bo czytam. Tylko mniej. Natomiast dalej pojawiają się u mnie takie książki, które powodują, że zaczytuję się w nich na amen – zaczynam wieczorem w łóżku i kończę jak o 6.15 zadzwoni budzik. I dokładnie tak było z książką, o której dziś chcę Wam opowiedzieć i którą chciałabym ( jeśli lubicie takie a'la thrillery ) polecić. I myślę, że nie będziecie zawiedzeni tą lekturą - KTOŚ KOGO ZNAMY.

Wyobraźcie sobie niewielkie miasteczko – takie jak tysiące innych na świecie. Ludzie się znają, odwiedzają, spędzają razem czas. Wszystkie informacje rozchodzą się lotem błyskawicy. Na pewno wiecie o jaki typ społeczności mi chodzi.

A teraz wyobraźcie sobie, że ktoś włamuje się do domów. Nikt nie zostaje przyłapany..Z domów nic nie ginie – żadne kosztowności, pieniądze i sprzęty..I okazuje się, że włamywacza interesują tylko i wyłącznie prywatne komputery mieszkańców. A w gruncie rzeczy nie same komputery a ich zawartość i wszystkie tajemnice, które można tam znaleźć.

Strach przed kompletną kompromitacją, przed zdradzeniem najbardziej prywatnych i wstydliwych sekretów zbliża się nieubłagalnie. Na ludzi pada cień przerażenia.Jednocześnie poznajemy rodzinę i prawie od początku wiemy, że włamywań dokonuje syn – Raleigh. Gdy dowiaduje się o tym jego matka – Olivia, zaczyna pisać do poszkodowanych osób, anonimowe listy z przeprosinami. Niestety okazuje się to być fatalnym pomysłem – plotki, podejrzenia między sąsiadami, rosną w zastraszającym tempie, ludzie patrzą na siebie „spode łba”..

Ale to nie wszystko, bo okazuje się, że właścicielka jednego z domów, do których wkradł się syn Olivii, została zamordowana. Bardzo brutalnie zamordowana. Podejrzenia, jak zawsze, w pierwszej kolejności padają na jej męża Roberta, wszyscy sąsiedzi są wzywani na przesłuchania, a atmosfera gęstnieje coraz bardziej. Na światło dzienne wychodzą różne dziwne historie, pojawiają się nowe tropy, zagadki. A mieszkańcy miasteczka są do siebie coraz bardziej wrogo nastawieni.

I powiem Wam tyle – nic mnie bardziej nie zaskoczyło jak zakończenie tej książki i rozwiązanie tajemnicy morderstwa pięknej Amandy Pierce.

Napięcie i budowanie zaciekawienia i emocji odczuwamy od pierwszych stron tej książki. Nie ma szans by poczuć znudzenie czy zniecierpliwienie spowodowane „rozwlekaniem się akcji”. To ten typ książki, które pochłania się za jednym zamachem: zaczynając czytać wieczorem a kończąc o świcie.

A Wy macie jakieś takie książki, których czytanie sprawia, że macie nieprzespane noce?

MIŁEGO DNIA

OLA