ZAPACH DLA NOWOCZESNEJ BOGINII? PACO RABANNE Olympéa.

Jeśli chodzi o zapachy, które po prostu lubię – nie jestem jakoś szczególnie wybredna. Czasami wystarczy jedno powąchanie i okazuje się, że coś mi podpasowuje i sięgam po dany flakonik. Ale..

Od wielu lat mam jeden ukochany zapach premium, który kocham całym sercem. Wspominałam Wam o nim, przez te lata prowadzenia bloga, już wiele razy. Pamiętam jak podkradałam go mojej Mamie ( z którą nierozerwalnie mi się kojarzy ), a później trafił już na moją półkę i ma na niej stałe – wręcz honorowe miejsce. Nie wiem co takiego jest w tym zapachu, że po prostu odbieram go jako ten MÓJ i co ciekawsze – moim najbliższym, również się z nim kojarzę.

Ale..zawsze musi być jakieś „ale”, prawda? Po pierwsze ( i najistotniejsze ) cena – nie ma co się szczypać: są drogie i już. A po drugie, mimo posiadania dość sporej ilości różnego rodzaju zapachów, miałam chęć na coś takiego „premium” do stosowania na przemian z Diorem.

Zaczęłam więc poszukiwania zapachu „podobnego” ( w klimacie.. ) do tego mojego najukochańszego – żadnej diametralnej zmiany zapachu! - ale w odrobinę przystępniejszej cenie, ale nadal w oryginale.

I tak trafiłam na wodę perfumowaną Paco Rabanne Olympéa. Zanim powiem Wam czy warto i co myślę w ogóle o tym zapachu mam takie jedno spostrzeżenie.. Nie mam zielonego pojęcia jakim cudem komuś ten zapach skojarzył się z j'dore Diora?! Jak na mój nos przeciętnego zjadacza chleba – niewiele mają ze sobą wspólnego. Jeśli więc jakimś cudem ( tak jak ja ) traficie na porównanie tych zapachów jako te podobne do siebie to pamiętajcie – nic z tych rzeczy! Cenowo jednak różnica jest znacząca! Mój flakonik Paco Rabanne Olympéa pochodzi ze sklepu Brasty ( mają fantastyczną ofertę cenową – za 50ml płacimy około 185zł – dwukrotnie mniej niż w popularnej perfumerii stacjonarnej, online to również jedna z najlepszych ofert ) - jeśli macie chęć to zostawiam Wam kod, który otrzymałam ( PaniDomu ) na 5% zniżki ważny do 10.03.2020r.

Wracając jednak do samej Olympéa ( czy to się w ogóle jakoś odmienia? Przyznam, że wolałam nie ryzykować i nie kombinować z odmianą nazwy tej wody ) – nie jest to najnowszy zapach – od kilku lat jest już na rynku i ma swoich zwolenników ale nie wiem dlaczego zdecydowanie więcej znalazłam opinii typu „nie jest zły, ale..”, „niezły..ALE..”

Ładne pudrowo-różowe pudełko ze skrzydłami, do tego okrągły i płaski flakonik ze złotymi liśćmi laurowymi. Całość prezentuje się bardzo ładnie, dość delikatnie – nie jest to ani flakon ani pudełko, które krzyczy do nas z perfumeryjnej półki i rzuca się w oczy. Pierwsze wrażenie pozytywne ale bez szczególnego efektu wow! No ale przecież nie opakowanie się liczy a jego zawartość.

Wiem, że każdy z nas ma inne odczucia, każdy zapach na innej skórze pachnie trochę inaczej, a jednak chciałabym Wam powiedzieć jakie są moje wrażenia na Paco Rabanne Olympéa i czy ten flakonik zostanie u mnie na stałe i dołączy do Diora na półce chwały.

Nie jest to zapach drażniący, „wchodzący” w nos ale trzeba przyznać, że jest dość specyficzny i rzeczywiście nie każdemu może pasować. Powiedziałabym wręcz, że zachwycone będą nim raczej kobiety dorosłe ( nie chcę użyć słowa „dojrzałe” wiekiem ), pewne siebie. Nastolatki i młode kobiety mogą odbierać go jako ten za mocny, kojarzący się z mamą, babcią. Mimo iż jest to kompozycja opisywana jako jadalno-kwiatowa to ja wyczuwam w niej przyprawowe nuty, słone z mocno zaakcentowanym aromatem drzewnym. Nie ma tu idealnie słodkiej waniliowej nuty – owszem, jest wyczuwalna ale mam wrażenie jakby ktoś tę wanilię solidnie posolił. Obie te nuty dość specyficznie łączą się ze sobą, ale tak naprawdę wyczuwamy je dopiero na początku, bo z czasem – jak zapach rozwija się na skórze, zaczynamy wyczuwać coś takiego niby piżmowego ( choć nie ma tu żadnej pikantnej nuty ). Nie mam pojęcia jak to opisać ale zapach kojarzy mi się z takim pudrowym połączeniem jaśminu i...kurzu(?).

Wiecie jak wyobrażam sobie kobietę, która pachnie Paco Rabanne Olympéa? Dorosła, może około 40-stki – energiczna, z pazurem. Pewna siebie i twardo stąpająca po ziemi. Dość elegancko ubrana, ale jednak bez luksusowej przesady.

I tak sobie myślę, iż mimo ten zapach nie ma nic wspólnego z tym co, jak mi się wydawało, kocham najbardziej ( słodycz! słodycz! ) to jednak bardzo mi się podoba jak pachnie na mojej skórze, pasuje mi jak się na niej rozwija i przyznam, że całkiem nieźle się w nim czuję. Fakt, to muszę przyznać, że chwilę zajęło mi przyzwyczajenie się do niego, ale chętnie po niego sięgam i wydaje mi się być bardziej codziennym zapachem niż wspomniany wcześniej ulubieniec ( ten zostanie na wieczorowe pory chyba.. ). Na pewno ze mną zostanie i zobaczymy jak rozwinie się ta znajomość.

A Wy macie wśród swoich ulubieńców jakiś zapach marki premium, który kochacie od zawsze i na zawsze? Czy odważnie sięgacie po coraz to nowsze i całkiem różne perfumy?

MIŁEGO DNIA!

OLA