"SOMEBODY TO LOVE.." - O NAJWIĘKSZEJ LEGENDZIE MUZYKI

Lubię czytać biografie, chociaż nie wszystkie. Sięgam po książki o ludziach, którzy z jakiegoś powodu mnie ciekawią, fascynują ( może nawet nie oni sami a ich fenomen ). I przyznam, że zakres „znanych” osób jest w tym przypadku u mnie dość szeroki, choć przyznam, że najczęściej sięgam po książki o politykach.

Gdy pojawiła się ( 30 lipca 2019r - Wydawnictwo Zysk i S-ka ) książka „Somebody to love” autorstwa Matta Richardsa i Marka Langthorne’a to wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Książka o legendzie muzyki rockowej, o człowieku, którego znają wszyscy ( nawet Ci, którzy na świecie pojawili się już po jego śmierci ). Któż nie zna lub nigdy nie nucił pod nosem „We are the champions” albo „Bohemian Rhapsody” czy „Don't stop me now”? A „I want to break free” czy „We will rock you”? Na pewno nikt taki się nie znajdzie.

Umarł w 1991 roku – miałam wtedy raptem 7 lat i niewiele, jako dziecko, wiedziałam na temat zespołu Queen, Freddiego, AIDS. Mam tylko takie wspomnienie z tego czasu, że moi rodzice słuchali tego zespołu, były jakieś rozmowy na temat śmierci Mercury'ego, pamiętam, że te około 30 lat temu – tuż po Jego śmierci panowało jakieś takie poruszenie wśród ludzi..

Czas leciał, ja dorastałam i ze mną dojrzewała świadomość legendy zespołu i piosenek przez niego stworzonych. Przyznam Wam, że nigdy nie interesowałam się tym jak powstał zespół, kim był i skąd się pojawił Freddie – o jego śmierci też wiedziałam tylko tyle, że zmarł młodo, chorując na AIDS. Za to ta muzyka po prostu gdzieś wpadała mi w ucho.

Gdy zaczęły pojawiać się informacje o powstaniu „Somebody to love” i pierwsze recenzje, stwierdziłam, że czas najwyższy zgłębić niektóre zagadnienia. 

Zasadniczo spodziewać byśmy mogli się książki typowo biograficznej, ale Richards i Langthorn trochę inaczej „ugryźli” temat. Owszem mamy biografię Farrokha Bulsary ( tak powiem nazywał się Freddie Mercury ), ale nie tylko o nim i jego życiu jest tu mowa.

Książka podzielona jest w gruncie rzeczy na 4 części, z których każda mówi o czymś innym, o innym etapie życia, a mimo wszystko nierozerwalnie łączą się ze sobą i łączy je właśnie osoba Mercurego.

Wiadomym jest iż Freddie zmarł bardzo młodo, chorując na AIDS i to właśnie wirusowi HIV i AIDS poświęcona jest początkowa część książki. Jest jak równoległy „bohater” „Somebody to love”. Mowa jest o genezie powstania samego wirusa HIV, o tym jak w latach 70-tych i 80-tych był traktowany wirus, choroba AIDS i ludzie nim zarażeni, chorujący. Myślę, że dla samej książki i przybliżenia nam życia Freddiego, ma to ogromne znaczenie – tak by pomóc nam zrozumieć niektóre mechanizmy panujące w tamtych latach.

Z tego samego powodu również temat homoseksualizmu został ujęty w książce, choć uważam, że jeśli chodzi o samą osobę Freddiego jako artysty, nie byłoby to konieczne. Niestety panująca w Anglii, w tamtych latach, ogromna homofobia jak i problemy artysty z określeniem jego własnej tożsamości seksualnej, strach przed załamaniem się kariery wymuszały konieczność utrzymywania związków homoseksualnych w tajemnicy, i życia pod przykrywką. Udawania przed fanami, przed bliskimi, przed światem. Znany człowiek, pozornie otoczony tłumem ludzi, a jednak z konieczności żyjący w kłamstwie, w samotności.

Oczywiście w książce znajdziemy również wątek dotyczący ozwoju kariery zespołu Queen: od samego dna, od początków, od problemów z pieniędzmi, od złej prasy – aż po ogromny sukces, pieniądze, rzesze fanów – pewnego rodzaju kult Queenu. Mam jednak wrażenie, że wątek dotyczący samego zespołu to tak naprawdę konieczny efekt uboczny.

Nie będę opowiadała Wam całej książki, bo to nie o to chodzi. Jeśli ktoś z Was ma ochotę na 500 stron rzetelnej, prawdziwej biografii, bez wulgarności, przesady ale i bez typowej „bulwarówki”, a jednak z pewnego rodzaju „smaczkami” - to warto sięgnąć po tę książkę. Wszystko jest opisane realnie, bez pruderii a jednak z ogromną dozą szacunku do Freddiego, bez oceniania go – to autorzy zostawiają nam samym.

Jest jakaś książka biograficzną, którą moglibyście mi polecić?

POZDRAWIAM CIEPŁO

OLA