"WYJĄTKOWI SĄ WŚRÓD NAS.."

„W świecie magicznych opowieści podobnie jak w tej książce wszystko jest możliwe. Wewnątrz zajdziemy zbiór opowiadań z przesłaniami dla dzieci i rodziców. Dzięki formie bajek – nie-bajek, w ciekawy sposób poruszony został temat wyjątkowości oraz niepowtarzalności. Doświadczają ich ludzie, których życie wplata się w codzienność każdego z nas.
Jest to książka niebanalna oraz pełna bajkowości, momentami wzruszająca, często wywołująca uśmiech na twarzy. Poznamy m.in. wychowanego świerszcza, cudacznego Pomaludka, misia Grizliego, czy bałaganiarę Tosię. Bohaterów, którzy nawet nie wiedzą, jak wiele mają ze sobą wspólnego.
Pozycja w nietypowy sposób podchodzi do problemu tolerancji oraz akceptacji. Wartości, które w pośpiechu codzienności, gdzieś nam umykają, schodząc na dalszy plan.”

Gdyby ktoś mnie zapytał czy „Wyjątkowi są wśród nas” jest książką dla dzieci, nie potrafiłabym jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanuie. To pięć opowieści, historii, w których autorka pokazuje nam świat i rzeczywistość osób niepełnosprawnych, chorych, innych.

Każda z historii zakończona jest podsumowaniem, z którym powinien zapoznać się rodzic. Po co? By nakłonić do refleksji i ułatwić rozpoczęcie rozmowy z dzieckiem, na tak trudne tematy jak inność, niepełnosprawnośc, choroba – i nierozerwalnie związane z tym: odrzucenie, akceptacja, tolerancja.

I wiem, że rozmowa o niepełnosprawności, z dzieckiem zdrowym, jest trudną rozmową, z której rozpoczęciem ma problem większość rodziców. Taka książka z bajkami, opowiadaniami może pomóc wyjaśnić nam czym jest choroba – niepełnosprawność, jakie związane są z nią problemy, jak zachować się w towarzystwie takich osób, jak im pomóc..

Niewielka objętościowo książeczka – taka zwykła, nie rzucająca się w oczy na księgarnianej półce, a uczy szacunku, otwartości, zrozumienia i wsparcia. Ale nie wystarczy rzucić taką książkę dziecku i oczekiwać, że samo wszystko zrozumie, że treść tej książki zostanie doceniona. Wszystko zależy od nas, od osób dorosłych. I uwierzcie mi, że bardzo widać, które dzieci oswojone są z tematem niepełnosprawności, z którymi rodzice poruszają takie trudne tematy, i świetnie widać, które dzieci traktują niepełnosprawnych jak dziwactwo, zjawisko..

Maja Chmiel w delikatny i piękny sposób wplotła w te historie swoje obserwacje i doświadczenia jako mamy dziecka niepełnosprawnego. A kto lepiej naprowadzi nas na dobry kierunek w rozmowach na temat „wyjątkowości” niektórych ludzi jak nie Ci, którzy żyją z tym na co dzień? Znam to..

Warto sięgnąć po „Wyjątkowi są wśród nas”..Polecam.

Czy znacie jeszcze jakieś książki dla dzieci, w których poruszony jest temat inności, niepełnosprawności? Jeśli tak to dajcie proszę ( koniecznie! ) namiary w komentarzach.

BUŹKI

OLA