TAK BARDZO NIEOCZYWISTA - "NIEPEŁNIA" A. KAŃTOCH

„Nie pamiętam, które z nas umarło tamtego dnia, wiem jedynie, że ta historia zaczyna się od śmierci" – czytając te słowa aż zacierałam ręce. Myślałam, że trafiłam na czysty, w swojej treści, kryminał. Mój ulubiony typ literatury i byłam pewna, że pochłonę tę książkę w chwilę moment, właśnie ze względu na gatunek.

Dopiero z każdą przeczytaną stroną uświadamiałam sobie w jak wielkim błędzie byłam. Nie da się sklasyfikować tej książki do jednego gatunku, nie da się w skrócie opowiedzieć o czym jest. „Niepełnia” jest bardzo zagmatwana w swojej historii – nie da się jej czytać między jednym a drugim przystankiem, wymaga skupienia i kontrolowania tego co się w niej dzieje. Momentami gubiłam się w niej i niektóre fragmenty czytałam po raz kolejny by „ogarnąć” to co właśnie przeczytałam. A w momencie, w którym myślałam, ze już wszystko rozumiem – historia znowu się zaczynała „gmatwać”. Konstrukcja ten powieści przypomina labirynt: wątki się przeplatają, ci sami bohaterowie pojawiają się w różnych, pozornie, nie związanych ze sobą historiach. Nie jest to pozycja, w której już od samego początku wiemy jakie będzie zakończenie ( też nie lubicie takich oczywistych historii? ). Od samego początku pojawia się mnóstwo pytań, zagadek, nieoczywistości, mieszających się wątków.

„Jaką tajemnicę skrywa zasypany śniegiem biały dom na odludziu? Kto w nim mieszka (mieszkał ), kto w nim jest ( był ) więziony i kto w nim umiera ( umarł )? Lektura „Niepełni” przypomina wędrówkę pokojami pałacu. W miarę otwierania kolejnych drzwi rośnie napięcie, a związek między bohaterami nabiera nowych znaczeń. Co stało się z dzieckiem, które nie chce zdecydować, czy jest dziewczynką czy chłopcem („Za każdym razem mówiło sobie: Jeszcze nie. Nie dzisiaj. Później jak będę duży i silna”). Dziewczyna niepełna dziewczęcości, czy chłopak niepełny chłopięcości – kim się czują, kim tak naprawdę są bohaterowie?

„Niepełnia” to kryminał nieoczywisty. Tajemnicza i nastrojowa, szkatułkowa, pełna ukrytych znaczeń literacka podróż do tożsamości płci.”

Wydawnictwo: Powergraph 2017-2018 ( seria wydawnicza Kontrapunkty )

cena: 30-40zł ( możliwość zakupu w formie ebooka )

O czym zasadniczo jest „Niepełnia” Anny Kańtoch?

Letniskowy domek w zasypanej śniegiem wsi. Anonimowy telefon. Informacja o morderstwie. Bliźniaki: nieżyjąca dziewczyna ( zasugerowane samobójstwo? ) i mocno przestraszony brat. To wszystko sugerowałoby nam rasowy kryminał, prawda?

Cała historia jednak zaczyna się dopiero po przewiezieniu chłopaka na komisariat, gdzie przesłuchanie zamienia się w jego monolog z szeregiem opowieści. Nie opowiada o sobie, o swojej zmarłej siostrze..Zaczyna swoje historie od zniknięcia całkiem innej dziewczyny, a już po chwili pojawiają się kolejne historie: tajemnicze, pełne napięcia, powodujące pojawienie się u nas niewielkiego niepokoju, może lęku.

Jednym z bohaterów ( kluczem do całej książki ) historii jest Słoneczko, postać dwupłciowa zmuszana przez najbliższych ( rodziców ) do wyborów, których nie chce, nie potrafi podjąć, do określenia swojej roli w społeczeństwie. W pozostałych historiach przewijają się cały czas dwie postaci: delikatny mężczyzna i silna, stanowcza kobieta.

I więcej Wam nie powiem..Musicie sami sięgnąć po tę książkę i przekonać się, że tak naprawdę nie jest to kryminał z krwi i kości, a raczej coś zdecydowanie głębszego, książka, która mówi o poszukiwaniu siebie, swojej tożsamości.

Lubicie takie nieoczywiste książki? Takie nad którymi trzeba pomyśleć? A może jesteście fanami prostej, lekkiej i przyjemnej literatury?

POZDRAWIAM CIEPŁO

OLA